کوله پشتی
روزنوشته ها
نمیدونم تا کی قراره این توقعات و در نتیجه بعدش هم این نارضایتیها وجود داشته باشه. شاید هم این مساله، شوخی شوخی، جدی میشه! هر چند شوخیشم زیاد جالب نیست ولی کاش در حد شوخی بمونه و تبدیل به جنگهای جهانی نشه. مخصوصا در رابطه با خرید کادوی مادرشوهرها و مادر خانمها! *پ.ن: خیلیا آرزو میکنن کاش روز مادر، مادرشون زنده بود و خاک پاشو میبوسیدنو جونشونو فداش میکردن. خیلیا آرزو دارن کاش روز زن، همسرشون زنده و یا سلامت کنارشون بود و ازش هیچ توقعی واسه امروز نداشتن. خیلیام آرزو میکنن کاش همسرشون بداخلاق و معتادو...نبود. همین بهترین کادو بود. اینا رو نوشتم واسه اونایی که ناراحتن چرا کادو نگرفتن! *پ.ن۲: نه اینکه چون خودم کادومو گرفتم، این حرفا رو میزنم و صدا م از جای گرم درمیاد! واقعا من به اینجور کادوها اعتقادی ندارم!(ولی اعتراف میکنم هر کادو با مناسبت و بی مناسبت شاد کننده ست برام
یک شادی همراه با خجالت!)
| Design By : MihanFa |
