کوله پشتی

روزنوشته ها

امروز میلاد حضرت زهرا و روز زن هست. خیلی از دوستانم توی گروههای مجازی انگار منتظرن همسرانشون امروز بهشون کادوی خوبی بدهند. آخرشو هم دیدما. اکثرا شاکی هستن!! مثل آقایون برای کادو روز پدر که معمولا جورابه!

نمیدونم تا کی قراره این توقعات و در نتیجه بعدش هم این نارضایتیها وجود داشته باشه.

شاید هم این مساله، شوخی شوخی، جدی میشه!

هر چند شوخیشم زیاد جالب نیست ولی کاش در حد شوخی بمونه و تبدیل به جنگهای جهانی نشه. مخصوصا در رابطه با خرید کادوی مادرشوهرها و مادر خانمها!

*پ.ن: خیلیا آرزو میکنن کاش روز مادر، مادرشون زنده بود و خاک پاشو میبوسیدنو جونشونو فداش میکردن. خیلیا آرزو دارن کاش روز زن، همسرشون زنده و یا سلامت کنارشون بود و ازش هیچ توقعی واسه امروز نداشتن. خیلیام آرزو میکنن کاش همسرشون بداخلاق و معتادو...نبود. همین بهترین کادو بود. اینا رو نوشتم واسه اونایی که ناراحتن چرا کادو نگرفتن!

*پ.ن۲: نه اینکه چون خودم کادومو گرفتم، این حرفا رو میزنم و صدا  م از جای گرم درمیاد! واقعا من به اینجور کادوها اعتقادی ندارم!(ولی اعتراف میکنم هر کادو با مناسبت و بی مناسبت شاد کننده ست برام یک شادی همراه با خجالت!)

نوشته شده در جمعه هجدهم اسفند ۱۳۹۶ساعت 9:41 توسط مسافر|


آخرين مطالب
»
»
»
»
»
»
»
»
»
»

Design By : MihanFa