بالاخره امروز بعد از دو ماه و خورده ای، خدا رو شکر دوباره رفتم حرم برای انجام خدمت.

ساعت کاری ما کوتاهتر شده و چون در صحن سرپوشیده هستیم، هنوز دارالقرآن باز نشده و فقط چند نفر از کادر اداری حضور دارن و ما هم از پنج نفر، دو نفرمون برای پاسخگویی به تلفنها رفته بودیم.

چقدر مردم با وجودیکه میدونستن حرم تعطیله، ناامید نشده بودن و زنگ میزدن. اینو خودشون میگفتن. اکثرا میگفتن هرروز به دارالقرآن زنگ میزدن بلکه یک نفر گوشی رو برداره.

خب الحمدلله طبق همه جای مملکت، مردم خیلی کم رعایت میکنند! افراد کمی ماسک و دستکش داشتند. بخصوص مسن تر ها انگار براشون سخته با ماسک نفس بکشن و یا با دستکش نمیتونن کاری انجام بدن در نتیجه مثل گذشته اومده بودن حرم.

ولی اقدامات حرم در حدی که من دیدم(دو صحن) خیلی خوب بود.

اول دو تا کاستی به نظرم خیلی به چشم میومد. نداشتن تب سنج در ورودیها و ندادن ماسک و دستکش به زایران. گرچه تهیه و مدیریت هر دوش با وجود تعداد بسیار زیاد زائران به نظر مشکل میاد.

اما اقدامات مثبتشون، اطلاع رسانی روی بردهای اطراف صحنها، در مورد استفاده از ماسک و دستکش، نبوسیدن در و دیوار و رعایت فاصله اجتماعی و نحوه شستن دستها وووو. در بازرسی ورودی، با دستگاه، هر نفر چک میشه و برخورد دست خادم با زائران مختلف حذف شده. داخل کیف رو هم هر کسی خودش به خادم نشون میده و توی کیفشو دست نمیزنن.

بعد همون ابتدای صحن، پلاستیک نو برای کفش و یک زیارتنامه مختصر کاغذی شخصی، میدن چون هم کتابها رو از قفسه ها جمع کردن و هم کفشداریها رو بستن.

سبدهای کیسه کفشهای استفاده شده، جمع شده تا هرکسی پلاستیکشو بندازه سطل زباله و دیگری استفاده نکنه.

سطلهای زباله عوض شدن. قبلا درشون لولایی بود چجوری بگم...مثل تاب! باید با زباله درشو فشارمیدادی و احتمال خوردن دست به درش زیاد بود. الان پدال پایی داره وخیلی راحته.

مهرها جمع شدن و به جاش سنگهایی در سایز مهر از جنس مرمر که قابل شستشو و ضد عفونی باشه، گذاشته شده.

فرشها با فاصله پهن شدن. جلو پنجره فولاد و ایوانها با فاصله زیادی، گلدان و مانع جدا کننده گذاشتن جهت جلوگیری از بوس و لیس احتمالی!

نماز جماعت از امروز برگزار شد انگار‌ما که داخل بودیم ولی نواهایی از بیرون شنیده میشد. اون هم که بخاطر نحوه پهن کردن فرشها و باز بودن فضا به نظر مشکل دار نمیاد.

آبخوری و سرویس بهداشتی نرفتم و متوجه نشدم اونجا چجوری ضد عفونی میشه.

ماشینهای زائر بر، در هر ردیف فقط دو نفر زائر سوار میکردن که یه نفر بینشون خالی و فاصله باشه.

درب بهشت جوادالائمه هم هنوز بسته بود ولی شنیدم بقیه ی آرامستانهای مشهد درشون باز شده.شاید اینجا هم چون سرپوشیده هست هنوز باز نمیکنن.

خلاصه که خدا رو شکر ظاهرا از طرف آستانقدس موارد بهداشتی رعایت میشه. کاش زائران هم رعایت کنند. ظهر که برگشتم خونه روی صورتم رد ماسک افتاده بود حس مدافعان سلامت بهم دست داده بود

نایب الزیاره همه ی کسانی بودم که دلشون در حرم آقاست.