اینکه تولد عزیزانت رو فراموش کنی خیلی بده. برای همه هم پیش میاد. کم یا زیاد. بستگی به مشغله های آدم داره.

وقتی هم فراموش میشه معمولا دل اون کسی که تولدش فراموش شده بدجوری میگیره. یه جورایی این فراموشی رو میذاره به پای مهم نبودن خودش یا اهمیت ندادن دیگران.

حالا این ناراحتی رو هم معمولا به نحوی نشون میده. عصبانی باشه که مستقیما میگه و اگه سیاست باز باشه به لطایف الحیلی حالی میکنه به اطرافیان که مرتکب چه گناه کبیره ای شدن که تولدشو فراموش کردن!

وبلاگ اما بیچاره نه زبون داره نه سیاست و نه هیچ چیزی که بتونه اعتراض یا یادآوری کنه که تولدش شده تا لااقل مث اون زمونا که بلاگفا رونق داشت لوس بازی دربیاریم براش تولد بگیریم.خخخخ

اینهمه مقدمه چینی کردم که بگم 9 روزه بچه م 4 سالش تموم شده! 

 

نوشته شده در چهارشنبه چهاردهم بهمن ۱۳۹۴ساعت 6:18 توسط مسافر|