چرا وقتی در پاسخ به سؤال "اوضاع و احوال خوبه؟" میگی خدا رو شکر، بعضیا فکر میکنن هیچ مشکل و غصه ای نداری...

چرا بعضیا عادت کردن مدام از ناراحتیهای دیگران بشنون و اگه اینطور نشد غبطه میخورن به حالش که فلانی خوشبخت ترین آدم روزگاره....

چرا تا یه ریزه از خوبیا و خوشیا و خوشبختیات میگی به شکرانه ی داشتنشون، بلا از زمین و آسمون میریزه رو سرت مثل اول اینجا و بعد اینجا...

اما نمیشه همیشه از ناراحتیها گفت و شکایت داشت...هرچند گاهی خیلی سخته...

* پ.ن : دلم گرفته......اینجا خیلی صدای ماشین عروس میاد. خدایا چرا دوستای من بین این همه عروس و داماد نیستن؟

* پ.ن.۲: این روزا ترافیک مشهد خیلی افتضاح و اعصاب خورد کنه. آدم جرات نمیکنه بره بیرون.

نوشته شده در یکشنبه پنجم شهریور ۱۳۹۱ساعت 2:0 توسط مسافر|