کوله پشتی

روزنوشته ها

همیشه روز آخر ماه رمضان، دو حس متضاد دارم.

شیطون درونم! خوشحاله که روزه گرفتن و سختیاش دیگه تمومه  و فرشته کوچولوی درونم ناراحت و غمگینه از تموم شدن یک فرصت طلایی دیگه

روز آخر ماه رمضان، منو یاد روز قیامت میندازه. روز آخر ماه رمضان، به نظر من یک یوم الحسرت کوچیکه.

با این تفاوت که این یوم الحسرت، "ممکنه" با یک فرصت دوباره در ماه رمضان سال بعد، به نوعی جبران پذیر باشه اما یوم الحسرت واقعی، دیگه هیچ فرصتی برای جبران مافات نیست.

این ماه رمضان با سرعتی بیشتر از سرعت برق و باد گذشت و فقط اونهایی که زرنگ بودن تونستن مقداری از حسرت قیامتشون بکاهند.

حسرت امروز- از وقتی که یادم میاد- برام قابل تحمل نبوده و خیلی غمگینم میکرده

میترسم از کوه حسرت یوم التغابن، روزیکه میفهمیم در دنیا باخته ایم...یوم الآزفَه، روز نزدیک...

*پ.ن: در های رحمت الهی همیشه بازند. مخصوصا در شب عید فطر که کمتر از شب قدر نیست. التماس دعا و عیدتون پیشاپیش مبارک.

نوشته شده در شنبه بیست و هشتم مرداد ۱۳۹۱ساعت 11:32 توسط مسافر|


آخرين مطالب
»
»
»
»
»
»
»
»
»
»

Design By : MihanFa