الهی! سست تر از آن كه مست تو نیست كیست؟

 
الهی! آنكه در نماز جواب سلام نمیشنود، هنوز نمازگزار نشده.ما را بانمازگزاران بدار

الهی! آن كس تاج عزت بر سر دارد كه حلقه ارادتت

را در گوش دارد و طوق عبودیتت را در گردن

الهی! ما همه بیچاره ایم و تنها تو چاره ای، و ما همه هیچ کاره ایم و تنها تو کاره ای

الهی! چون تو حاضری چه جویم، و چون تو ناظری چه گویم

الهی! از روی آفتاب و ماه و ستارگان شرمنده ام 

از انس و جان شرمنده‌ام، حتــی از روی شیــطان شرمنده‌ام، كه همه در كار خود استوارند و این ســست

عــهد، ناپایدار

:الهی! عارفان گویند: «عَرِّفنی نفسَك»، این جاهل گوید

«عَرِّفنی نفسی» 

الهی! آن خواهم كه هیچ نخواهم

الهی! اگر چه درویشم، ولی داراتر از من كیست

كه تو داراییِ منی

الهی! در ذات خودم متحیّرم تا چه رسد در ذات تو

الهی! اگر ستّار العیوب نبودی، ما از رسوایی چه می‌كردیم؟

الهی! اثر و صنُع تو ام، چگونه به خود نبالم

 
الهی! تو پاك آفریده‌ای، ما آلوده كرده‌ایم

الهی! پیشانی بر خاك نهادن آسان است 

 دل از خاك برداشتن دشوار است

الهی! به سوی تو آمدم؛ به حقّ خودت مرا به من بر مگردان

الهی! فرزانه ‌تر از دیوانه تو كیست

الهی! شكرت كه فهمیدم كه نفهمیدم

* پ.ن: این مناجاتو از اینجا نوشتم .